Παρασκευή, Απριλίου 12, 2013

Πίσω από τις γραμμές..οι σκόπελοι

Είδαμε λοιπόν πως σιγά σιγά ,ενώ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού έχει ήδη δημιουργηθεί ένα μεγάλο κίνημα που στηρίζει τις ιχθυοκαλλιέργειες
ανοιχτής θαλάσσης (offshore fish farming,ocean fish farms etc..) μέσα από διερευνητικές δηλώσεις και αποφάσεις έρχεται και στον Ευρωπαϊκό χώρο αυτή η ιδέα.

Θα σταθούμε λίγο στα  υπαρκτά προβλήματα που "φέρνουν" μαζί τους οι ιχθυοκαλλιέργειες ανοιχτής θαλάσσης.

Συγκρουόμενα συμφέροντα στα σημεία των εγκαταστάσεων όπως ψαρότοποι της παραδοσιακής αλιείας,στρατιωτικά ελεγχόμενοι χώροι για την εθνική ασφάλεια,προστατευόμενες περιοχές κ.α.
Η διαφυγή των ψαριών από τους στύλους η τα κλουβιά που χρησιμοποιούνται τα οποία παρότι η άρτια μηχανική κατασκευή εγγυάται την ανθεκτικότητα τους,αστάθμητοι παράγοντες όπως ακραία καιρικά φαινόμενα,ανθρώπινα λάθη ή αστοχίες υλικού θα επιτρέψουν την απόδραση σε ψάρια τα οποία είτε θα μεταφέρουν ιούς (π.χ ISA,θα το δούμε αναλυτικά σε επόμενο άρθρο) επιβαρύνοντας τους αυτόχθονες άγριους πληθυσμούς είτε θα επικρατήσουν γενετικά τροποποιημένα υβρίδια  με αποτέλεσμα την αναπότρεπτη διατάραξη του συγκεκριμένου οικοσυστήματος και στις δύο περιπτώσεις με όχι και τόσο τοπικές συνέπειες.
Η ίδια η διαδικασία επίσης της καλλιέργειας ειδών τα οποία παρουσιάζουν μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον ακριβώς λόγω κάποιων συγκεκριμένων ευνοϊκών χαρακτηριστικών τους όπως το να μεγαλώνουν πολύ και σε μικρό χρονικό διάστημα έρχεται μέσα σε βάθος χρόνου να κλονίσει την αναπαραγωγική διαδικασία και την ανθεκτικότητα των αγρίων ειδών και να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στα οικοσυστήματα.




Η χρήση περιοχών για ιχθυοκαλλιέργεια ανοιχτής θαλάσσης προϋποθέτει μεγάλα έργα όπως γεωτρήσεις και άλλες παρεμβάσεις για τις εν λόγω εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα την διατάραξη του υποθαλάσσιου οικοσυστήματος και την μετατόπιση της άγριας ζωής των ωκεανών και κατά συνέπεια σημαντικές οικολογικές αλλαγές.
Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι πως τα εκτρεφόμενα είδη τρέφονται με άγρια είδη όπως μικρότερα ψάρια,μαλάκια κ.α. με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η τροφική αλυσίδα και να μειώνονται τα αποθέματα τροφής άγριων οργανισμών που δεν προσφέρονται για εμπορική εκμετάλλευση όπως θαλάσσια θηλαστικά,πουλιά,άλλα είδη ψαριών τα οποία πλέον θα απειλούνται με εξαφάνιση.

Χρειάζεται τεράστια μελέτη και στρατηγικός σχεδιασμός στο πεδίο της αποφυγής ατυχημάτων όπως οι αποδράσεις ψαριών,οι μολυσματικές ασθένειες που πιθανόν να φέρουν,η τυχόν χημική μόλυνση που μπορεί να προκληθεί και αυτό όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι και το δυνατότερο σημείο των εταιρειών που έχουν ως μοναδικό μέλημα τους την αύξηση παραγωγής και το κέρδος αλλά όχι εναλλακτικά σχέδια αντιμετώπισης καταστροφών αφού αυτά είναι εξαιρετικά δαπανηρά και δεν συμφέρουν.
Πως θα είναι σίγουρες οι αρχές ότι σε μία δεδομένη καταστροφή η εταιρεία θα είναι σε θέση οικονομικά και τεχνολογικά να ελέγξει τις συνέπειες;

Η ανησυχία για την ανθρώπινη υγεία αφού γνωρίζουμε πως τα ψάρια εκτροφής περιέχουν υψηλότερα επίπεδα χημικών ρύπων από τα άγρια συμπεριλαμβανομένων και των PCB* που είναι καρκινογόνα.
Επίσης ο εμπλουτισμός των τροφών τους με αντιβιοτικά έχει πολύ αρνητικές συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία αφού μέσω της κατανάλωσης των ψαριών σε βάθος χρόνου δημιουργούνται σούπερ-βακτήρια τα οποία είναι τρομερά ανθεκτικά και ουσιαστικά αδύνατο να αντιμετωπιστούν με τις υπάρχουσες θεραπευτικές αγωγές.


Τέλος η μόλυνση της ίδιας της θάλασσας αφού τα αντιβιοτικά,τα περιττώματα,οι αντιρυπαντικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για να καθαριστούν τα κλουβιά (και οι οποίες ευθύνονται για προβλήματα αναπαραγωγής σε γαστερόποδα αλλά και για καταστολή του ανοσοποιητικού σε θαλάσσια θηλαστικά όπως φώκιες,δελφίνια και ενυδρίδες) απορρέουν ελεύθερα με αποτέλεσμα εκτός από αυτή καθεαυτή τη μόλυνση να ευεργετούν άλλα επιβαρυντικά είδη όπως τοξικά θαλάσσια φύκια.
Φυσικά όλα αυτά δεν θα μπορούσαν παρά να διασαλεύουν και την συγκέντρωση οξυγόνου στο συγκεκριμένο σημείο με ότι αυτό συνεπάγεται.




συνεχίζεται....













* : Τα PCB/PCTs (εδώ αναφέρονται ως PCBs) είναι ουσίες φτιαγμένες από τον άνθρωπο, σχηματισμένες από την αντίδραση ανάμεσα στο διφαινύλιο και στο χλώριο. Δεν υπάρχουν γνωστές φυσικές πηγές PCBs. Τα PCBs παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί ως ψυχτικά υγρά και λιπαντικά σε μετασχηματιστές και πυκνωτές, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σε πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων και σε αντιστάσεις ρύθμισης ρεύματοςγια λαμπτήρες φθορισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν πολύ χαμηλή ευφλεκτότητα, καλές μονωτικές ιδιότητες, είναι σταθερά και αντιστέκονται στη φθορά.
Γιατί να Σταματήσει η Χρήση των PCBs
Τα PCBs είναι τοξικά για τα ψάρια και για άλλους υδρόβιους οργανισμούς. Τα PCBs παραμένουν για πολύ καιρό στο περιβάλλον (παραμένοντα) και συσσωρεύονται στην διατροφική αλυσίδα (βιο-συσσώρευση). Έχουν τοξικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή και στους ανθρώπους, κάτι που τα καθιστά ένα ζήτημα παγκόσμιας ανησυχίας.
Ως αποτέλεσμα, η χρήση και η διάθεση των PCBs ελέγχεται μέσω διαφόρων Οδηγιών της ΕΕ. Οι οργανισμοί πρέπει να αναγνωρίζουν τα υλικά που χρησιμοποιούν και που περιέχουν PCB και να διασφαλίσουν ότι εναρμονίζονται με τις σχετικές νομικές απαιτήσεις. Οι σύνδεσμοι που ακολουθούν παρέχουν οδηγίες για την καταγραφή των PCBs στη Μ. Βρετανία.

*πηγή: ecosmes.net


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου