Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2012

Αναγκαίο κακό;


seaugr σεβασμός
Σε μια εποχή που οι βιομηχανοποιημένες τροφές κατέχουν την μερίδα του λέοντος στις διατροφικές μας συνήθειες είναι χρήσιμο να απεγκλωβίσουμε το ψάρεμα και το κυνήγι απο τέτοιου είδους διαδικασίες.

Λέγοντας βιομηχανοποιημένες τροφές δεν εννοούμε μόνο τα κατεψυγμένα
κονσερβοποιημένα η οποιασδήποτε άλλης μορφής μεταποίηθέντα προιόντα που προορίζονται για κατανάλωση αλλά εντάσσουμε μέσα σε αυτά και κάθε μορφή νωπού προιόντος όπως τα κρεατικά και τα ψάρια που παράγονται μέσω μαζικής κτηνοτροφικής δραστηριότητας και συστηματικής ιθχυοκαλλιέργειας.

Οι εποχές που ο καθένας είχε τα δικά του ζώα και τα έσφαζε για να τραφεί
αυτός και η οικογένεια του έχουν παρέλθει τουλάχιστον για 
το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Τι μπορεί λοιπόν να εξυπηρετεί το ψάρεμα και το κυνήγι στη σημερινή εποχή;
Το ψάρεμα και το κυνήγι έρχονται να καλύψουν δυο βασικά κενά.

Το πρώτο είναι το αρχέγονο κυνηγετικό ένστικτο του είδους μας αφού απο
τις απαρχές της εμφάνισής του ήταν αναγκασμένο πέραν των άλλων
δραστηριοτήτων που του απέφεραν τα προς το ζην,όπως π.χ η ενασχόληση
με τη γεωργία και την υποτυπώδη κτηνοτροφία,έπρεπε να κυνηγήσει για να τραφεί.

Το δεύτερο κενό έχει να κάνει με την ανάγκη και την πεποίθηση του καθενός για
μια διαφορετική διατροφική συμπεριφορά δηλαδή ουσιαστικά τη δυνατότητα
που θα έχει να διεκδικήσει μια καλύτερη ποιοτικά τροφή χωρίς μεσάζοντες και
εμπορικές διαδικασίες.
Είναι η προσπάθεια με τα μέσα που του δίνει η τεχνολογία να φέρει στο τραπέζι του
φρέσκο ψάρι η κυνήγι δηλαδή τροφή που ο ίδιος άμεσα ελέγχει και μπορεί να εγγυηθεί
για την ποιότητα της.
Η χρησιμοποίηση λοιπόν του ψαρέματος και του κυνηγίου για οποιοδήποτε άλλο
σκοπό όπως της διάκρισης στην περίπτωσή μας είναι κατακριτέα και συμβάλλει
αρνητικά στη ορθή διαπαιδαγώγηση των νέων γενιών.

Κάποιοι έχοντας τα δικά τους συμφέροντα βολεύονται με αυτή τη σύγχυση που
προκύπτει οτι αφού ο άνθρωπος είναι,ούτως η άλλως, προορισμένος να σκοτώνει
για να τραφεί και να ζήσει  αυτό σημαίνει πως δεν είναι απαραίτητο να σέβεται
τη φύση και τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς που την απαρτίζουν και είναι
θεμιτό να τους χρησιμοποιεί και να τους βασανίζει για να ικανοποιεί αρρωστημένες
στην πραγματικότητα ανάγκες οι οποίες έχουν εμφανιστεί τις τελευταίες δεκαετίες
και είναι αποτέλεσμα κακής χρήσης της παρεχόμενης τεχνολογίας σε συνδυασμό με
μια γενικότερη κρίση αξιών.

Είναι νόμος της φύσης οτι το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό και το μεγάλο ζώο
το μικρότερο απο αυτό,πουθενά όμως στη φύση δεν προκύπτουν διαδικασίες
βασανισμού και θανάτωσης με σκοπό το έπαθλο και την αναγνώριση παρά
μόνο αυστηρά με την επιβίωση.
Ένα ακραίο υποθετικό παράδειγμα μπορεί έστω και για λίγο να μας βάλει στην
θέση του θηράματος αρκεί να σκεφτούμε πως κάποια στιγμή στην ανθρώπινη
ιστορία υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί με οποιοδήποτε τρόπο ένα είδος
ανώτερο απο το δικό μας.

Άραγε πως θα αντιδρούσαμε και ποιές θα ήταν οι σκέψεις μας αν αυτό το είδος
χρησιμοποιούσε το δικό μας για αγώνες και αναψυχή;
Το ότι τη δεδομένη στιγμή της ιστορίας εμείς είμαστε το κυριάρχο είδος δεν εγγυάται
ούτε μας εξασφαλίζει οτι θα παραμείνουμε για πάντα σε αυτή τη θέση.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου