Ιδιότητα..Άνθρωπος

Παλαιότερα ακόμα και τώρα κάποια είδη άγριας ζωής είχαν εντάξει στις υποψήφιες τροφές τους 
και τον άνθρωπο όπως εμείς έχουμε εντάξει πολλά είδη στις δικές μας
διατροφικές συνήθειες..

Ούτως η άλλως σε ενα περιορισμένο χώρο όπως η γη τι πιο φυσιολογικό
απο την αυτοκατανάλωση μεταξύ των ειδών που διασφαλίζει την ύπαρξη αλλα και τη συνέχιση της ζωής πάνω σε αυτόν..

Η ασέβεια όμως είναι κάτι το διαφορετικό,η ασέβεια σε αυτό το επίπεδο
είναι ταυτόσημη με την αχαριστία.Την αχαριστία του εγωιστή ανθρώπου
που δάμασε την ερημιά και τα πλάσματα της,που έφτιαξε τη μηχανή 
και προελαύνει χωρίς τίποτα να μπορεί και τίποτα να θέλει να τον σταματήσει.

Φυσικα οταν η ασέβεια ξεκινάει απο τέτοια θεμελιώδη πράγματα τρέφεται
στη βάση της και εξαπλώνεται σαν κακή αρρώστεια επηρεάζοντας κάθε 
μορφή της ζωής μας γιατί μας ρίχνει στην παγίδα να εξομοιώνουμε
το σεβασμό με το όμορφο,με το χαριτωμένο η με το κοινώς αποδεκτό
και να αποδίδεται οχι στο σύνολό της εκει που αρμόζει αλλά σε εξαιρέσεις
και βολικές υποκατηγορίες.

Ολοι μας έχουμε καλό και κακό εαυτό (υπάρχουν και εξαιρέσεις...) 
ας μην προσπαθούμε συνέχεια να θεσμοθετούμε τα κατώτερα συναισθήματα
και τις σκιές των προσωπικοτήτων μας.
Ας προάγουμε την αληθινή συντροφικότητα,το παρείστικο ψάρεμα
απαλλαγμένο απο έπαθλα και φανφάρες και απαλλαγμένο απο αυτούς που
θέλουν μόνο να το βλέπουν ως ευκαιρία πλουτισμού,προβολής και κακώς
εννοούμενης μαγκιάς..


Μπορεί στο εξωτερικό να γίνονται μεγάλοι αγώνες και διοργανώσεις,εμείς
ας διαφοροποιηθούμε και ας δώσουμε στη λέξη σεβασμός μια άλλη υπόσταση
μια υπόσταση για την οποία θα μας θυμούνται και θα μας αντιμετωπίζουν
τουλάχιστον με κάποιο προβληματισμό..
Ας απεμπλεξουμε επιτέλους απο το ανταγωνιστικό μας ένστικτο την 
κακοποιήση της ζωης όποια μορφή και αν έχει αυτη..

Και αν είναι πολυ αργά για μας τους ίδιους να αλλάξουμε σίγουρα δεν είναι
αργα να δώσουμε μια άλλη οπτικη στα παιδια μας και στις νεότερες γενιες
μηπως και διαχειριστούν με μεγαλυτερη ευπρέπεια και μεγαλοσύνη
το θαύμα που λεγεται ζωη.